DIMITRIS MYTAS - DREAMTIGERS / Δημήτρης Μυτάς - DREAMTIGERS
DREAMTIGERS photobook/Self-published ed/Athens/March 2019/ISBN 978-618-00-0972-9 300 copies, 16.5x22cm, 64 pages, 38 color photographs printed in paper tatami white 135gm Price 15€
Dreamtigers
This year I have been living in a "Borges reading season". I am thus inclined to treat my images through the light of his dreamy fiction.
Borges writes: “When I was a child, I fervently worshiped the tiger... My childhood ended, and the tigers and my passion for them faded away, but they are still in my dreams... Then I think: this is a dream, a pure diversion of my will; and now that I have unlimited power, I am going to cause a tiger…”
I know that the dynamics of a series of images must verify the core of things through a marginal form of abstraction. There is no place for generalities, an already told idea must be reinstated as unique. Therefore, I review the collection of my pictures. I try to contrast the flowing face-geography of photographed people with the immobilized time of the empty landscapes. A difficult task indeed!
Borges ascertains: “Oh, what incompetence! Never can my dreams engender the wild animal I long for. The tiger indeed appears, but stuffed or flimsy...”
I'm pondering over it, feeling frightened…
Finally, I have taken my decision: I will fight against my tigers.
I present the result.
Dreamtigers
Φέτος ζω μια «αναγνωστική χρονιά Μπόρχες». Μοιραία λοιπόν αντιμετωπίζω τις εικόνες μου μέσα από το πρίσμα της ονειρικής μυθοπλασίας του.
Γράφει ο Μπόρχες: «Όταν ήμουν παιδί, λάτρεψα με πάθος την τίγρη... Όταν πέρασε η παιδική ηλικία, οι τίγρεις -και το πάθος μου γι' αυτές- ατόνησαν, όμως ακόμα έρχονται στα όνειρά μου... οπότε σκέφτομαι: τούτο εδώ είναι ένα όνειρο, μια καθαρή εκτροπή της βούλησης μου˙ αφού, λοιπόν, κατέχω μια εξουσία απεριόριστη, θα δημιουργήσω μια τίγρη».
Γνωρίζω ότι η δυναμική μιας σειράς εικόνων οφείλει να επιβεβαιώνει τον πυρήνα των πραγμάτων μέσω μιας οριακής μορφής αφαίρεσης. Δεν έχουν θέση οι γενικότητες, το ξαναειπωμένο πρέπει να επανατοποθετηθεί ως μοναδικό. Ξαναδιαβάζω λοιπόν τη συλλογή των εικόνων μου. Επιχειρώ να αντιπαραβάλλω την ρέουσα προσωπογεωγραφία των φωτογραφημένων ανθρώπων με τον παγωμένο χρόνο των άδειων τοπίων. Δύσκολο εγχείρημα!
Διαπιστώνει ο Μπόρχες: «Τι ανικανότητα! Ποτέ τα όνειρά μου δεν καταφέρνουν να πλάσουν το θηρίο που λαχταρώ. Τίγρη εμφανίζεται, δε λέω, αλλά καχεκτική ή ταριχευμένη...»
Το σκέφτομαι έντρομος…
Αποφασίζω μετά από σκέψη: θα παλέψω με τις τίγρεις μου.
Παρουσιάζω το αποτέλεσμα.
